تحقیقات جدید نشان میدهد چربی شکم با آلزایمر در ارتباط است
تاریخ انتشار: ۱ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۱۳۷۸۵۸
ایتنا - تحقیقات جدید نشان میدهد افرادی که با افزایش سن، ذخیره چربی بدنشان بیشتر میشود، در معرض خطر ابتلا به آلزایمر قرار دارند.
این نوع چربی لزوما در شاخص توده بدنی (BMI) منعکس نمیشود اما به گزارش انبیسی نیوز، چربی احشایی یا شکمی که در اطراف اندامهای داخلی افراد دارای شاخص توده بدنی سالم انباشته میشوند هم با تغییرات بالقوه در مغز که به آلزایمر منتهی میشود، در ارتباط است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گفته سیروس راجی، متخصص رادیولوژی دستگاه عصبی در دانشکده پزشکی سنتلوییز واشنگتن و نویسنده ارشد این پژوهش، «از قبل میدانستیم که چربی شکمی با التهاب سیستمیــ این التهاب زمانی اتفاق میافتد که سیستم ایمنی بدن به طور مداوم فعال میشود، حتی زمانی که هیچ خطری بدن را تهدید نمیکندــ و افزایش ترشح انسولین مرتبط است؛ مواردی که هر دو در بروز آلزایمر نقش دارند.»
راجی گفت: «ما باید از شاخص توده بدنی فراتر برویم و به جزئیات نحوه توزیع چربی در بدن دقت کنیم تا بتوانیم خطراتی را که سلامتی بدن را تهدید میکنند، بشناسیم.»
به گفته دکتر راجی، برای تایید وجود چربی شکمی به امآرآی یا اسکن شکم نیاز است اما راههای دیگری هم وجود دارد که میتوان به وجود این چربی در بدن پی برد. علائمی که از وجود چربی شکمی خبر میدهند، عبارتاند از:
دور کمری که از دور باسن بیشتر است
میزان قند خونی که آنقدر بالا رفته است که میتواند به دیابت یا پیشدیابت منجر شود
بر اساس گزارش انجمن آلزایمر، بیش از شش میلیون نفر در ایالات متحده با بیماری آلزایمر زندگی میکنند. گمانهزنیها نشان میدهد تا سال ۲۰۵۰ این تعداد به ۱۳ میلیون نفر افزایش خواهد یافت.
راجی و همکارانش برای نگاهی دقیقتر به تاثیر احتمالی چربی احشایی بر بیماری آلزایمر، دادههای ۵۴ داوطلب ۴۰ تا ۶۰ ساله را که میانگین شاخص توده بدنی آنان ۳۲ بود (بر اساس استانداردهای تعریفشده، افراد دارای شاخص توده بدنی ۳۰ و بالاتر در دسته چاق قرار میگیرند) تحلیل کردند.
محققان در این پژوهش، مشخصههای سلامتی از جمله سطح انسولین و قند خون را اندازهگیری کردند و از طریق امآرای، میزان چربی زیر پوست و همچنین میزان چربی که اندامهای داخلی را پوشانده بود، اندازه گرفتند. آنها در امآرآی، میزان ضخامت غشای مغز را هم اندازهگیری کردند. غشای مغز در واقع لایه بیرونی مغز است که عملکردهایی مانند گفتار، ادراک، حافظه بلندمدت و قضاوت را کنترل میکند و با پیشرفت آلزایمر نازکتر میشود.
برای تعیین سطح دو پروتئین مرتبط با آلزایمر یعنی تاو و آمیلوئید در بدن شرکتکنندگان از پتاسکن استفاده شد.
هنگامی که محققان، چربیهای اندازهگیریشده و نتایج اسکنهای مغزی را باهم تحلیل کردند، دریافتند شرکتکنندگانی که چربی احشایی بیشتری دارند، تجمع آمیلوئید در مغزشان هم بیشتر است که نشان میدهد ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماری آلزایمر باشند.
با توجه به آنکه اولین پیشرفت آلزایمر در مغز میتواند ۲۰ سال قبل از ظهور اولین علائم شروع شود، محققان قصد دارند با پیگیری وضعیت شرکتکنندگان این پژوهش تاثیر درازمدت چربی شکمی بر آلزایمر را بررسی کنند.
دکتر راجی گفت: «دلیل اجرای این پژوهش با افراد میانسال همین است. در واقع ما میخواهیم بفهمیم که چربی شکمی چگونه باعث گسترش و پیشرفت آلزایمر میشود.»
به توصیه او بهترین راه خلاص شدن از شر چربی شکمی ورزش هوازی است. هرچند هنوز مشخص نیست آیا از بین بردن چربی احشایی تاثیر آن بر مغز را معکوس میکند یا خیر.
دکتر مری الن کوران، متخصص آلزایمر، میگوید: «از آنجا که چربی شکمی بر سلامتی کلی بدن از جمله قلب تاثیر منفی دارد، قطعا سلامتی مغز را هم تهدید خواهد کرد.»
باید توجه داشت که این مشکل مختص افراد چاق نیست و لاغرها ممکن است چربی احشایی داشته باشند اما از وجود آن بیخبر باشند.
متخصصان تاکید میکنند که این پژوهش بهتنهایی نمیتواند ارتباط مستقیم بین داشتن چربی شکمی و ابتلا به آلزایمر را اثبات کند و در این زمینه به پژوهش و تحقیقات بیشتری نیاز است؛ با این حال دکتر برنا بنکدارپور، متخصص مغز و اعصاب، میگوید که این چربیها به هرحال نشاندهنده مشکلات سلامتیاند و همه ما بهخوبی واقفایم کسانی که ورزش نمیکنند یا رژیم غذایی سالم ندارند، در معرض خطر آلزایمر قرار دارند.
منبع: ايتنا
کلیدواژه: آلزایمر زوال عقل چاقی شکم تناسب اندام چربی شکم تجمع چربی در بدن شاخص توده بدنی چربی احشایی چربی شکمی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.itna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ايتنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۱۳۷۸۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ورزش واقعا باعث رشد قد میشود؟
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایسنا، هورمون رشد در طول شبانه روز به شکل ضربانی ترشح میشود و برخی محرکهای فیزیولوژیک میتوانند، ترشح هورمون رشد را تحریک کنند. دو تا از قویترین این محرکها، ورزش و خواب هستند و هورمون رشد نقشهای متفاوتی در طول زندگی دارد؛ از تاثیر روی رشد، بازیافت عضله، استخوان و کلاژن گرفته تا تنظیم جنبههای انتخابی عملکرد متابولیک شامل افزایش متابولیسم چربی و حفظ ترکیب بدنی سالم تر در آینده و ورزش های قدرتی و هوازی میتوانند موجب افزایش قابل توجه ترشح هورمون رشد شوند و با افزایش شدت ورزش، ترشح بیشتر می شود.
اگر حجم ورزش بیش از توان فرد باشد، ابتدا دچار خستگی تمرینی میشود. متغیرهای تکرار، زمان و شدت، حجم ورزش را تعیین میکنند و در صورتی که حجم زیاد در طول زمان ادامه یابد، فرد وارد مرحله بیشتمرینی و تغییرات هورمونی ناشی از آن و تاخیر رشد شود.
از سوی دیگر در برخی ورزشها به ویژه ورزشهای دارای دستهبندی وزنی یا ورزشهای استقامتی یا ورزشهایی که زیبایی حرکات و نظر داوران و شکل بدنی ممکن است در امتیازدهی موثر باشند، تمایل ورزشکاران به کاهش وزن و کاهش درصد چربی بدن بیشتر است. بدین ترتیب، ورزشکاران ممکن است دچار کمبود نسبی انرژی شوند. این وضعیت در ابتدا در بانوان ورزشکار با عنوان سه گانه بانوان ورزشکار (اختلالات خورد و خوراک- آمنوره- پوکی استخوان) معرفی و در مشاهدات و مطالعات بعدی مشخص شد که تاثیرات کمبود انرژی، خیلی فراتر از این مثلث بوده و تغییرات هورمونی و عوارض آن در پسران هم قابل رویت است. بنابراین، نام آن به سندروم کمبود نسبی انرژی تغییر یافت و بدیهی است در ورزشکارانی که دچار این مشکل می شوند، رشد و بلوغ دچار اختلال میشود.
چه غذاهایی موجب افزایش قد شما میشوند؟بر اساس این مطلب که از سوی لاله حاکمی، متخصص پزشکی ورزشی تهیه شده و از سوی فدراسیون پزشکی ورزشی در اختیار ایسنا قرار گرفته، آمده است: افرادی که بیش از اندازه ورزش میکنند و به اندازه ورزش مواد غذایی دریافت نمیکنند، غیر از بحث کمبود انرژی نسبی، دچار کمبود مواد مغذی میشوند و بدیهی است کمبود ریزمغذی ها و درشت مغذی ها میتوانند در رشد اختلال ایجاد کنند.
در ورزشکاران در حال رشد که صفحات رشد باز و فعال هستند، وارد آمدن ضربات مکرر یا ضربه ناگهانی شدید ممکن است به این صفحات آسیب رسانده و متعاقب آن رشد طولی استخوان دچار مشکل شود. برخی فعالیتها مثل پریدن از ارتفاع بالا روی سطوح سخت میتواند به صفحات رشد آسیب برساند و سطوح جاذب ضربه مثل تشکهای فرود، ضربه وارد شده را به اندام بر نمیگردانند اما فرود روی سطوح غیرجاذب موجب بازگشت نیرو به مفاصل و آسیب صفحات رشد میشود.
در بلوغ جسمی، عمدتا تمرکز بر هورمونهای جنسی و برای شروع عادت ماهیانه نیاز به سطح مشخصی از درصد چربی بدن است. چربیهای بدن، حاوی آروماتاز هورمونهای جنسی بوده و تبدیل استروئیدهای مردانه را تسریع میکنند. ورزش، موجب کنترل وزن و درصد چربی بدن شده و از بلوغ زودرس جلوگیری میکند. با توجه به اینکه صفحات رشد به دنبال بلوغ بسته میشوند، ممکن است در بلوغ زودرس ابتدا یک رشد جهشی نسبت به همسالان دیده شود اما در نهایت، قد این افراد کوتاهتر خواهد ماند. این مشکلی است که در مصرف استروئیدهای آنابولیک در سنین نوجوانی نیز اتفاق می افتد. همان طور که میدانید، استروئیدهای آنابولیک از دسته S۱ در لیست ممنوعه دوپینگ قرار دارند و علاوه بر تاثیرات گوناگون مخرب دیگر، این داروها موجب بلوغ زودرس و بسته شدن زودرس صفحات رشد در نوجوانان و کوتاه ماندن قد در بزرگسالی می شوند.
بدیهی است که برای بلوغ اجتماعی و روانی، ارتباطاتی که در ورزش تشکیل می شود از یک سو و احساس عزت و اعتماد به نفسی که فعالیتهای ورزشی به ارمغان میآورد از سوی دیگر، بالندگی و بلوغ را تسهیل میکند و مراقبت سازمانی و خانوادگی، آموزش مهارت «نه گفتن» و هدایت ورزشکاران نوجوان به محیطی عاری از دارو و دوپینگ از اصول پیشگیری از صدمات اجتماعی در دوران بلوغ است و محیط های ورزشی از این مهم مستثنا نیست.
کد خبر 847392 برچسبها سلامت کودکان